Socjologia AGH

Borderline

Pewnie otwieraliście ten temat z nadzieją, że znajdziecie tu czekający na ściągnięcie plik ze wszystkimi zagadnieniami do kolokwium... NIESTETY, wnioskując po piorunującej liczbie osób, która zgłosiła się do przygotowania skryptu z socjologii podejrzewam, że większość woli "przyjść na gotowe" ;). Trudno. Może jednak ta moja drobna złośliwość zmiękczy twarde serca niektórych z Was (;)) i zaangażujecie się w przygotowanie skryptu z wiedzą niezbędną do kolokwium.

Najlepszym rozwiązaniem byłoby, aby każdy zajął się tematem, z którego wygłaszał referat. Większkość z Was dała notatki, może warto byłoby je uzupełnić o bardziej szczegółowe informacje zawarte w tekstach, itp.? Na przygotowaniu czegoś takiego skorzystają nie tylko ci, którzy będą z tego skryptu korzystać, ale przede wszystkim Ci, którzy go robią (sama robię część skryptu z socjologii i według mnie jest to doskonała metoda na przypomnienie sobie części materiału i utrwalenie go).

Choć niewiele na to wskazuje, mam nadzieję, że moja prośba spotka się z pozytywnym odzewem od przynajmniej części zarejestrowanych tu osób. Nie każcie mi tracić wiary w ludzką dobroć ;))) ;p.

Borderline

Oto postawa, której macie się WYSTRZEGAĆ! Very Happy

Syndrom pasażera na gapę: powstrzymywanie się od wspierania działań zbiorowych zmierzających do zdobycia dóbr publicznych, oparte na egoistycznie racjonalnej kalkulacji, w myśl której ryzyko działania jest nieopłacalne, gdy wywalczenie tych dóbr przez innych i tak przyniesie równe korzyści także biernym.

Piotr

Myślę, że jest to pomysł wart podjęcia, jednakże radzę wstrzymać się z realizacją do wtorku - może szanowna Pani mgr Kulpa doprecyzuje nieco swoje wymagania odnośnie kolokwium, żeby chociaż po trosze wiedzieć jak się do tego zabrać Smile

mallta

w każdym razie ja sie na to piszę, jednak sugestia Piotrka jest trafna, poczekajmy do wtorku

Borderline

Ok, to po wtorku bierzemy się do roboty Smile

rafał

moja grupa tzn. 3 już pytała o problematykę kolokwium zaliczeniowego mgr Kulpę, która odpowiedziała, że zagadnienia są zawarte w jej syllabusie (zarówno literatura jak i zagadnienia),który to jest dostępny na stronie wydziału... także może nie wartoczekać;p jak coś to ja też się na to piszę Smile

Borderline

W takim razie trzeba jakoś rozplanować pracę. Czy odpowiada Wam pomysł, aby każdy zajął się tematem ze swojego referatu? Taka opcja jest chyba najrozsądniejsza. I na kiedy termin? Proponowałabym piątek.

Piotr

nie jest to zły pomysł, ale mimo wszystko mam zamiar dowiedzieć się nieco od Pani magister na temat charakteru tego kolokwium, oczywiste że bedzie ono bazowało na tym co w syllabusie, jednakże miałem na myśli rodzaj pytań , itp.

co do Twojej idei Paulino - myślę, że rzecz polega generalnie na tym, żeby każdy wyjaśnił po prostu na czym polegał jego temat, nie sądzę aby Pani magister oczekiwała od nas skomplikowanych rozpraw ekonomicznych tylko wykazania znajomości pewnych zależności etc., dlatego uważam, że szczegóły tej szlachetnej idei należy ustalić po wtorkowych zajęciach Wink

Finrael

Hmh... Skoro wrzuciłem notatkę ze swojej partii referatu mojej grupy, to czy jest jeszcze coś, co powinienem zrobić w ramach swojego obywatelskiego obowiązku?

cyjanek

myśle że pomysł z notatkami z referatow jest bardzo dobry, tylko moznaby to jeszcze raz wrzucic - po pierwsze po to zeby jakos usystematyzowac [z tematem, numerem, datą itd - lubie miec wszystko uporządkowane ;) inaczej łatwo się będzie się pogubić, są w końcu 3 grupy] żeby nie przeszukiwac calego forum. zwłaszcza że niektóre pliki wrzucone na jakies publiczne serwery mogły już stamtąd zniknąć bo przeważnie jest jakiś limit czasu ile to jest przechowywane. byłoby też fajnie, gdyby naprawde każdy wrzucił swoje notatki - 3 grpy = każdą miałoby sie w 3 sztukach, możnaby je sobie jakos na własny użytek scalić i mieć idealną, 100% kompletną notatke ;) ale to juz takie zachcianki, niech każdy wrzuci to co opracowywał, a mocno uprosci zycie 90 innym osobom..

Borderline

Kaczor

Pomysł Karoliny jest jak najbardziej zasadny(tylko żeby dotarł do wszystkich), zróbmy osobny temat tylko na wklejanie linków do notatek (inne posty modzi powinni kasować ;p) dokładnie opisany link (temat, grupa itp.) podany lub zamieszczony jeszcze raz może znacznie skrócić czas samego poszukiwania źródeł wiedyz Wink

bu$ka

ja też się na to pisze;)

Borderline

Dobrze by było, gdyby udało nam się z tym wyrobić do piątkowego wieczora. Piątek, godz. 19 deadline - pasuje?

eeewe

to ja wam wrzuce tutaj juz moja prace z ekonomii, bo nie wiem omu to wyslac:) tytyczy tematu 7-cykl koniunkturalny:

Cykliczny rozwój gospodarki rynkowej

Historia gospodarcza dowodzi, że w gospodarce rynkowej takie wielkości jak np. dochód narodowy, produkcja, konsumpcja, zatrudnienie i inwestycje nie rosną równomiernie. Ich tempo wzrostu charakteryzuje się okresowymi wahaniami. Koniunktura gospodarcza to wszelkie zmiany aktywności ekonomicznej występujące w gospodarce.

Pojecie cyklu:
zjawisko występowania w gospodarce wahań różnych mierników ekonomicznych charakteryzujących poziom koniunktury, wokół rosnącego trendu wzrostu gospodarczego, analizowanego w długim okresie. Najczęściej tymi zmiennymi są: zatrudnienie, ceny, wielkość eksportu i importu, produkcja, dochody i wydatki ludności, obroty i zyski przedsiębiorstw, dochód narodowy.

Fazy cyklu:
• KRYZYS: faza ta charakteryzuje się nadprodukcja, czyli przewaga podaży popytem. Powoduje to spadek wielkości gospodarczych, przy czym tempo spadku poszczególnych wielkości jest różne.

• DEPRESJA: względna stabilizacja gospodarki na obniżonym poziomie. W pewnym momencie tej fazy gospodarka osiąga najniższy poziom. Jest to tak zwany punkt zwrotu

• OŻYWIENIE: faza, którą charakteryzuje wzrost poszczególnych wskaźników aktywności gospodarczej. Gdy wielkości te osiągną w porównaniu z poprzednim cyklem stosunkowo wysoki poziom, zaczyna się kolejna faza-faza rozkwitu.

• ROZKWIT: charakteryzuje się dalszym wzrostem poszczególnych wskaźników aktywności gospodarczej, ale już w zwolnionym tempie. Dynamika poszczególnych wielkości jest zróżnicowana. Górny punkt zwrotny zapoczątkowuje fazę kryzysu i nowy cykl.

Pomiędzy poszczególnymi fazami zachodzi związek przyczynowo skutkowy
Rozpiętość pomiędzy górnym a dolnym punktem zwrotnym nazywamy amplituda wahań koniunkturalnych
Współcześnie mówi się coraz cześciej jedynie o dwóch fazach: fazie spadkowej (recesji) która łączy fazy kryzysy i depresji oraz fazie wzrostowej, która łączy fazie ożywienia i rozkwitu.
Z czego to wynika?

Owe złagodzenia amplitudy wahan, złagodzenie przebiegu cyklu jest wynikiem przemian gospodarki rynkowej, glownie jej monopolizacji oraz rozwoju interwencjonizmu państwowego. Faza spadkowa nie musi już charakteryzowac się absolutnym spadkiem poszczgeolnych wskaźników dzialanosci gospodarczej. Jej objawem może bcy brak wzrostu czy zwolnienie tempa wzrostu.
Interwencjonizm państwowy ma wiec dzialanie stabilizacyjne. Z drugiej strony jednalk owe stabilizacyjne dzialanie na przebig cyklu dajace zmiejszenie amplitudy wahan powoduje przedłużenie faz spadkowych przy zmniejszeniu ich głębokości. Kryzys przeduluza się i tracac swoja głębokość przestaje pelnic role sowistego katharsis które przywraca warunki reprodukcji. Stabilizacyjne dzialanie odznacza wiec także ograniczenie dynamiki w fazie ekspresji-ogolnie rzecz biorac intwerwencjionim panstowwy powoduje oslanie dynamiki wzrostu.

Rodzaje wahan cyklicznych:

• Cykle Kitchina (krótkie) trwające ok. 3,5 roku, związane są głównie ze zmianami zapasów

• Cykle Jungla (średnie) trwające 8-10 lat, ązane głównie z wahaniami inwestycji w kapitał trwały,

• Cykle Kondratiewa (długie) trwające 50-60 lat, związane z odkryciami lub ważnymi innowacjami technicznymi oraz procesem ich rozprzestrzeniania się (elektryczność, silnik parowy, koleje, komputery, internet)

Cykl a wzrost gospodarczy:

Wahania koniunkturalne odbywają się nie wokół linii równoległej do osi poziomej, a wokół wznoszącej się. Weźmy pod uwagę np. zmiany dochodu narodowego w długim okresie. Analiza tych danych wykazuje, że co prawda poziom dochodu narodowego faluje, tzw. na przemian rośnie i spada, lecz na ogół po każdym cyklu znajduje się na wyższym poziomie niż poprzednio. Wzrost owego poziomu ukazuje właśnie owa wznosząca się linia zwana tendem. Trend wzrostowy gospodarki związany jest ze zwiększaniem czynników produkcji, szczególnie kapitału i pracy, oraz wzrostem ich produkcyjności. Oznacza on nic innego jak przesuwanie krzywej możliwości produkcyjnych, wzrost potencjału podażowego gospodarki.

Metody oddziaływania państwa na przebieg cyklu koniunkturalnego:

• interwencjonizm antykryzysowy: podejmowanie działań w celu łagodzenia zaistniałego już kryzysu

• interwencjonizm antycykliczny: oddziaływanie państwa we wszystkich fazach cyklu (pobudzanie wzrostu w fazach spadku i hamowanie w sytuacji „przegrzania” koniunktury). Są to działania zmierzające do zapewnienia odpowiednich warunków rozwoju gospodarczego w długim okresie. Inaczej nazywając jest to interwencjonizm rozwojowy.

Sposoby oddziaływania stabilizacyjnego państwa:
• polityka fiskalna:
– Pobudzanie koniunktury – obniżka stopy podatkowej pociąga za sobą zmniejszenie przychodów budżetu, rząd zwiększa wydatki, w wyniku czego wzrasta deficyt budżetowy. Wzrastają wydatki konsumpcyjne i inwestycyjne. Zwiększa się poziom produkcji i zatrudnienia. Rosną ceny

– Hamowanie koniunktury – w wyniku podwyższenia stopy podatkowej zwiększają się przychody budżetu. Rząd ogranicza wydatki, co przyczynia się do zmniejszenia konsumpcji i inwestycji. Obniża się poziom zatrudnienia i produkcji oraz zmniejsza się tempo wzrostu cen.

W praktyce znacznie łatwiej za pomocą narzędzi fiskalnych prowadzić politykę pobudzającą niż politykę restrykcyjną.

• polityka pieniężna (monetarna):

-hamowanie koniunktury – tzw. polityka drogiego pieniądza – polega na wzroście stopy rezerw minimalnych, stopy redyskontowej oraz sprzedaży państwowych papierów wartościowych. Działania te zmniejszają podaż pieniądza i powodują podwyższenie stopy %. W efekcie zmniejszają sięrozmiary kredytów, a następnie także inwestycji, popytu globalnego, poziomu zatrudnienia i produkcji oraz maleje tempo wzrostu cen

-pobudzanie – tzw. polityka taniego pieniądza – polega na obniżeniu stopy minimalnych rezerw gotówkowych, stopy redyskontowej oraz skupowaniu przez bank centralny państwowych papierów wartościowych. Rośnie możliwość udzielania kredytów przez banki, rośnie podaż pieniądza i obniża się stopa %, co prowadzi do wzrostu inwestycji i popytu globalnego, a następnie do zwiększenia zatrudnienia i produkcji oraz tempa wzrostu cen

Odwrotnie niż w przypadku polityki fiskalnej, tutaj lepsze rezultaty dają działania restrykcyjne.

Nowe zjawiska, jakie pojawiły się w gospodarce wielu krajów z początkiem lat ’70 – załamanie się odwrotnie proporcjonalnej zależności m. inflacją a bezrobociem oraz osłabienie tempa wzrostu gospodarczego – musiały wpłynąć na przewartościowanie poglądów na ekonomiczną rolę państwa. Krytycy wskazują, że państwo nie tylko nie jest w stanie zapewnić zrównoważonego wzrostu gospodarczego, ale przez swoją ingerencję może stać się wręcz generatorem wahań cyklicznych. Stąd postulaty dla polityki gospodarczej o ograniczenie ingerencji państwa w rynkowe procesy gospodarcze.