Socjologia AGH

Anka

„Ekonomia to sztuka wydobywania z życia jak się da najwięcej”
Georg Bernard Shaw

EKONOMIA- to nauka o najefektywniejszym przydziale ograniczonych zasobów, pomiędzy nieograniczone potrzeby, w celu uzyskania maksimum zadowolenia społeczeństwa
Twierdzenia Beckera:
1.Wzrost ceny – ilościowy spadek popytu
/ wydłużenie czasu oczekiwania w kolejce do lekarza redukuje popyt na jego usługi/
2. Wzrost ceny – zwiększenie oferowanej podaży
/wzrost rynkowej ceny wołowiny prowadzi do ilościowego zwiększenia hodowli i uboju bydła/
3. Rynki konkurencyjne zaspokajają preferencje konsumentów efektywniej niż rynki monopolistyczne
4. Obciążenie podatkiem jakiegoś produktu na rynku doprowadzi do zmniejszenia ilości tego produktu
Ekonomiczna teoria rozrodczości – teoria wyjaśnia posiadanie potomstwa z pobudek ekonomicznych
DZIECKO

DOBRO KONSUMPCYJNE DOBRO PRODUKCYJNE
(źródło „dochodu” psychicznego lub satysfakcji) (źródło dochodu pieniężnego)

CZY ZACHOWANIA LUDZI SĄ RACJONALNE? Bartłomiej Dzik, Tadeusz Tyszka
Założenie o racjonalności zachowań ludzkich – zachowanie podmiotu zawsze zmierza do maksymalizacji satysfakcji podmiotu
Zasada maksymalizacji użyteczności – postulaty, którymi kieruje się jednostka:
1. Warunek spójności – decydent postawiony wobec wyboru między dwiema alternatywami A i B , albo preferuje A nad B albo B nad A, albo jest między nimi indyferentny(obojętny)
2. Warunek zachłanności – jeżeli A zawiera więcej jakiegoś dobra niż B, a pozostałych dóbr ma nie mniej niż B, to A będzie przedkładane nad B
3. Warunek przechodniości – jeżeli A jest preferowane nad B, a B jest preferowane nad C to A jest preferowane nad C.
Ewolucja pojęcia racjonalności – racjonalność przy podejmowaniu ryzyka:

Nasz wybór powinien zależeć :
a) Od tego jak atrakcyjne są konsekwencje działania
b) Od tego jak duże są szanse, że osiągnie się pożądane konsekwencje
*stosunek do ryzyka pozostaje sprawą indywidualnego upodobania
• Homo S.R.( selektywna racjonalność) H. Leibensteina
Harvey Leibenstein w swojej teorii „efektywności X“ zakwestionował podstawowe założenia „homo oeconomicus“ dotyczące maksymalizującego charakteru zachowań ludzkich utożsamianych z racjonalnością działania. Interpretując racjonalność nie jako synonim maksymalizacji lub optymalizacji, lecz jako zdolność i skłonność do kalkulowania. Leibenstein wyróżnia dwa stopnie kalkulacji a mianowicie:
• Kalkulację ścisłą (rygorystyczną),
• Kalkulację luźną (przybliżoną).

Zdaniem Leibensteina ludzie są racjonalni tylko w niektórych dziedzinach swego życia - nie da się wygenerować 100 % efektywności. Nieefektywność wynika z tego, że człowiek nie jest racjonalny do końca, zostaje pewien margines nieefektywności.

Borderline

Dziękujemy Ci Aniu:)